De introductie voorbij...

Aaaah, de introductie voorbij...

Op het moment van schrijven zijn de nulde-jaars omgetoverd tot eerste-jaars. De snelheid waarmee de onschuldige, onwetende, haast naïeve, lieve jongens en meisjes de afgelopen weken nieuwe indrukken hebben opgedaan is van de gezichten af te lezen. Net hamstertjes die voor het eerst de nieuwe kooi te zien krijgen, waar ze de komende 4 jaar mogen verblijven. Want ja, die collegezaal is een stuk groter dan de ruimte waar ze Engels, Wiskunde en Maatschappijleer voorheen kregen. En het tempo ligt ook een stuk hoger. Waar is het gemoedelijke kringetje gebleven om je weekend met je klasgenoten door te nemen? En waarom snap ik er nu al niets van? Dat vertelden ze niet tijdens de intro, dit vertelden die Audentianen niet over wat studeren inhoudt! It's all fun and games, dat studeren, hadden ze lachend verteld, voordat ze je met hun gehaaide guerrilla-tactieken lieten inschrijven, terwijl je net keihard was ingemaakt bij de Bier Estafette, en nog nooit zo bezopen was. Daar was de plaatselijke keet niets bij. Maar je kreeg wel een mooie stropdas van ze. Ze hadden net zo goed handboeien om kunnen doen.

Daar is je wake-up call, op de eerste maandag van je nieuwe leven. Dit stond ook niet in die gelikte foldertjes, met die grappige kronkeltjes en balletjes dwars door de tekst heen. Als eerstejaars ben je compleet aan jezelf overgelaten. 'Zoek het maar uit'. Dat moeten ze printen in die foldertjes van de UT. De vrijheid die je dacht te hebben zodra je ging studeren lijkt een utopie. Absolute vrijheid bestaat niet, zelfs niet in je studententijd. Het juk van het ouderlijk huis is vervangen door de vele (al dan niet vrijblijvende) borrels, de slopende colleges, de zware tentamens en de vele, vele andere verplichtingen die bij studeren komen kijken. Maar het went, en je zal het met de tijd compleet gaan waarderen, trust me. Er is ook veel meer buiten de Universiteit als onderwijsinstituut te doen, maar daar moet jezelf maar achter komen.

Want nu lach ik erom, om die eerste-jaars. Waarschijnlijk zat ik er ook zo bij, 2 jaar terug. Of nee, ik viel in slaap tijdens Finance en Accounting, die eerste maandagochtend kwart voor 9 (!). Ik heb de zogeheten cruciale introductie colleges niet meegekregen. De studieadviseur heb ik nog niet ontmoet, en mijn collegekaart heeft nog steeds geen foto. Mijn lidmaatschap van Audentis was na een week al opgezegd, en de excuses aan mensen die ik heb beledigt tijdens de intro waren gemaakt. Maar dat geeft allemaal niet. Zolang je maar net genoeg punten haalt, een onderzoekende houding aanneemt, en geniet van alle aspecten van het studeren, dan haal je die Master zonder al teveel moeite. Want daarvoor zit je toch eigenlijk op de universiteit.

Al is dat snel vergeten, in die chaos die introductie heet.